Deh Rawod - Afghanistan
Deh Rawod was een Nederlandse ISAF-Forward Operation Base (FOB) van de Task Force Uruzgan (TFU). De FOB was operationeel van juli 2006 tot en met juli 2010. De FOB was in de nabijheid van andere FOB's gelegen en had een aantal 'patrouilleposten', zoals bijvoorbeeld Poentjak. Het afval werd tot eind 2010 verbrand in een open burnpit. Volgens een melding werd het medische afval van Deh Rawod naar Tarin Kowt (TK) gebracht.
Burnpit.nl is een initiatief van Van de Nadort (www.oneerlijk-ontslag.nl).
Vul het formulier in en deel wat u weet
WAT WEET U?
Ik ben op zoek naar alle denkbare informatie over burn pits, zoals bijvoorbeeld de locatie, het type en beeldmateriaal.
Op enig moment werden naast de burn pits ook overs gebruikt. Ik wil ook graag weten wie de fabrikant van deze ovens is en waarom deze niet in plaats van de burn pits werden gebruikt.
Verder weet ik dat er een poging door Defensie is gedaan om een mobiele oven te laten ontwikkelen (de WER). Buiten een aankondiging, heb ik daar niets meer over kunnen vinden. Ook over die oven wil ik meer weten.
Ik deel de informatie die ik heb met u
WAT WEET IK?
2007 (Poentjak)
Ik zat op een vooruitgeschoven post (Poentjak) en ook wij hadden een eigen afvalberg. In opdracht van de HPG-er moest daar ook de ontlasting verbrand worden. Het afval moest met Patrouilles mee terug naar het kamp genomen worden. In de praktijk gebeurde dat niet altijd en werd er ook wel eens een vuilniszak boven op de poep berg gegooid. Ook op deze vooruitgeschoven post had iedereen een neventaak. Hierbij was het gebruikelijk om aan het begin van de avond het vuur te ontsteken. Als ik dan midden in de nacht bij het wachtlopen even naar de WC ging, rookte dat nog na. Al met al staat dit toch een paar uur te flikken. De Burn pit is in de periode 2007 ook gebruikt om overtollige munitie te laten exploderen. Dit is meerdere keren gebeurd tijdens deze periode. Hierbij komen verschillende stoffen vrij die dan enige tijd door de lucht heen blijven waaiden. Achteraf gezien misschien niet altijd handig.
2006
Bron: melder
In deze periode moest het kamp nog deels gebouwd worden. In eerste instantie zaten wij op Tyks. Een klein Amerikaans kamp op een steenworp afstand van het latere Nederlandse kamp.
Ik kan u verzekeren dat in deze periode al het medisch afval netjes in blauwe gesloten containers is afgevoerd richting Kamp Holland (TK). Op hoe het afval daar later verwerkt is, heb ik geen zicht op gehad. Naast ons kamp was het kamp van de Amerikanen. Ook zij hadden een gescheiden afvalinzameling‘s systeem waarbij medisch afval gescheiden was van het overige afval.
In de periode 2006 (TFU 1) had iedereen zijn vaste taken op het kamp. Omdat de bevoorradingseenheid het erg druk had, had ik als neventaak om een aantal keer per week de vuilniswagen (eigenlijk gewoon een zandkiepwagen) richting de nabijgelegen burnpit te rijden en het afval daar te verbranden. Meestal gebeurde dit na de avondmaaltijd, omdat iedereen dan zijn vuil nog even in de zakken kan gooien. Rond een uur of 20:00 reden wij met twee personen voor de veiligheid richting de Burn pit. De vuilniswagen werd geleegd, waarbij wij over een smeulende massa door de berg naar het midden reden. Aansluitend werd er een jerrycan benzine over leeg gegooid. Waarna wij op enkele meters afstand proberen het vuur te ontsteken. Soms door middel van een granaat. Maar soms ook door wat doorweekt papier branden in het midden te gooien. Het vuur branden misschien een uur en smeulde daarna vaak tot de volgende dag. Bij het ontsteken kwamen we er soms achter dat er nog patronen in de afvalberg zaten. Deze suizen dan de lucht in.
Voor de burnpit waren verschillende plaatsen. In eerste instantie op zo’n 200 m oostelijk van Camp Tyks. Waar wij bivakkeerden. Later is de burnpit verhuisd op enkele honderden meters afstand van het nieuwe kamp Deh Rawod. Met de windrichting heb ik nooit rekening gehouden.
We begrepen natuurlijk wel dat het niet gezond was, maar we moesten het vuil verbranden en persoonlijke beschermingsmiddelen waren er niet. Echter deze middelen waren in het begin van de uitzending naar mijn weten niet eens voorradig vanwege de slechte logistieke lijnen.